مدل های کبد سه بعدی موسوم به exVive3D فقط چند میلی متر عرض دارند و با استفاده از چاپگر زیستی سه بعدی تولید شده اند. این چاپگر دارای دو بخش چاپی است که یک سر آن ها یک ماتریکس پشتیبانیی ایجاد کرده و سر دیگر سلول های کبدی انسانی را به طور دقیق در این ماتریکس جای می دهد.

مدل های نهایی از بافت کبد انسانی زنده تشکیل شده اند و دارای سلول های کبدی، سلول های stellate و اندوتلیال هستند و اندازه آنها درست مانند کبد واقعی است. این کبدهای مینیاتوری، پروتئین های کبد مانند آلبومین، فیبرینوژن و ترانسفرین و همچنین کلسترول را تولید می کنند.

علاوه بر این، سلول های آن ها در چیدمانی سه بعدی و در ارتباط با یکدیگر درست مانند حالت طبیعی آرایش شده اند. این در حالی است که سلول های کشت شده ای که اکنون برای آزمایش های دارویی به کار می روند، دو بعدی هستند و بنابراین ممکن است همیشه به همان شیوه اندام واقعی عمل نکنند.

به ادعای شرکت سازنده، بافت exVive3D برای دست کم 42 روز فعال می ماند و این امر امکان ارزیابی اثرات دارو را طی دوره مطالعاتی، ممکن می سازد. این مدت زمان بیش از بازه زمانی ممکن در سیستم های کاشت سلول کبد دوبعدی استاندارد و صنعتی اعلام شده است.

این مدل ها توانایی تشخیص دادن بین ترکیب های سمی و غیرسمی مرتبط و شناسایی متابولیت ها را از خود نشان داده اند. متابولیت ها، مولکول هایی هستند که محصول فرآیند متابولیسم بدن هستند.

نخستین مدل های exVive3D از طریق برنامه خدمات تحقیقاتی شرکت سازنده در دسترس محققان و شرکت های داروسازی قرار خواهد گرفت.