مجید خسروی مدرس و کارشناس صنعت چاپ عنوان کرد: از آنجا که غالب مدیران چاپخانه‌ها درک صحیحی از موضوع پژوهش و تحقیق به معنای علمی و اصولی آن ندارند، شاهد بسیاری از مشکلات و عقب‌ماندگی‌ها در این صنعت هستیم.
از آنجا که تحقيق و پژوهش نقش مهمي در توسعه، خودكفايي و ارتقاء كيفي توليد ملي كشور دارد، همكاري با مراكز علمي و پژوهشي كشور به منظور تبادل اطلاعات و فناوري و ارتقاي كيفيت فعاليت‌هاي پژوهشي مرتبط با هر صنعت امری ضروری است. در حال حاضر با توجه به کارکردهای تحقیق و پژوهش در توسعه صنایع و اهداف مشترک آن با اقتصاد مقاومتی که این روزها بسیار بر آن تاکید می‌شود، لزوم توجه به این موضوع برای صاحبان صنایع قابل لمس‌تر شده است.
بنابراین با توجه به اهمیت پژوهش و تحقیق در پیشبرد اهداف اقتصاد مقاومتی بر آن شدیم تا نظر یکی از کارشناسان صنعت چاپ را در خصوص میزان توجه مدیران صنعت چاپ و متولیان این حوزه جویا شویم.
جنای اقای خسروی به نظر شما مدیران چاپخانه‌ها چقدر به موضوع پژوهش و تحقیق در روند و یا توسعه کسب و کارشان اهمیت می‌دهند؟
اهمیت به مقوله تحقیق و توسعه یا پژوهش توسط مدیران چاپخانه‌ها یا مدیران هر صنعتی وابسته به شناخت ایشان از تاثیر این مقوله بر فضای کسب و کار آن‌ها است. وقتی شناختی نباشد یا این شناخت کامل نباشد نمی‌توان از آن‌ها انتظار معجزه داشت.
در صنعت چاپ نمی‌توان گفت مدیران چاپخانه‌ها با مفهومی به نام تحقیق و پژوهش آشنا نیستند اما می‌توان گفت که غالب ایشان درک صحیحی از این موضوع به معنای علمی و اصولی آن ندارند. تلقی آن‌ها از تحقیق پیرامون موضوعات فناوری یا تحولات کسب و کار بیشتر بازدید از نمایشگاه‌های داخلی و خارجی، دریافت اطلاعات از نمایندگی‌ها و یا جستجوهای اینترنتی یا گپ و گفت با رفقای هم صنفی است. به همین دلیل ما شاهد بسیاری از مشکلات و عقب‌ماندگی‌ها در این صنعت هستیم که مشابه آن را در همین کشور همسایه ترکیه نمی‌بینیم.
البته باید به این نکته هم اشاره کنم که تعداد انگشت شمار از چاپخانه‌های ایرانی این مهم را دریافته و طی چند سال اخیر به مدد همین پژوهش‌های مستمر و جامع به موفقیت‌های خوبی دست یافته‌اند.
چرا مراکز پژوهش در صنعت چاپ کشور راه‌اندازی نشده است؟
بخشی از پاسخ این سوال را در عرایضم اشاره کردم. مراکز مطالعاتی و پژوهشی در هر صنعت بر پایه نیازهای برنامه‌ریزی و آینده‌نگری و نیز اصلاح و بهبود سیستم‌ها شکل می‌گیرند. محصول این مراکز اطلاعات استخراج شده از پژوهش‌های کاربردی و راهبردی برای مدیران سیاست‌گذار و سرمایه‌گذاران یا مدیران صنایع و دست‌اندرکاران است. وقتی نیاز به این گونه پژوهش‌ها و اطلاعات توسط ایشان به حداقل ممکن برسد لذا طبیعی است که ما با فقدان یا کمبود مراکز پژوهشی در این صنعت مواجه شویم.
تحقیق و توسعه از ارکان پیشرفت و تحول هر صنعت است و بی توجهی به آن آسیب جدی در ابعاد مختلف به یک صنعت وارد می‌سازد. آنچه در سال‌های گذشته پیرامون اهمیت پژوهش و حتی آموزش در صنعت چاپ توسط مدیران دولتی و صنفی چاپ بیان شده بسیار سطحی و شعارگونه بوده است.
حتی آنجا که متولی این صنعت سخن از تصمیمات مبتنی بر تحقیق و پژوهش می‌گوید مرادش از تحقیق و پژوهش سخنانی است که در جلسات دورهمی در یک اتاق به زبان رانده شده است.
حال وقتی نیازی از سوی متولی و سیاست‌گذار و نیز تقاضایی برای مطالعات کاربردی از سوی چاپخانه‌ها و شرکت‌های مرتبط با صنعت چاپ نباشد توسعه مراکز پژوهشی بی معنی است.
چه میزان از تصمیمات دولت در حوزه صنعت چاپ مبتنی بر پژوهش و تحقیق است؟
باز هم در پاسخ به این سوال بایستی به عرایض آغازین اشاره کنم. اینجا نیزهمان بحث شناخت مطرح است. منظور از دولت در این مبحث، وزارت ارشاد و دفتر امور چاپ است. بایستی عرض کنم که اولا صنعت چاپ دغدغه وزارت ارشاد نیست. یعنی از اولویت‌های این وزارتخانه نیست یعنی رفع مشکلات و معضلات آن جزء نگرانی‌های وزیر و معاون وزیر نیست.
در این ده سال اخیر از سوی حداقل مدیرکل‌‌های دفتر امورچاپ هم شناخت کاملی از صنعت چاپ نداشته‌اند. کاری به سال‌های قبل نداریم. وقتی مدیر سیاست‌گذار شناختی کامل از یک صنعت ندارد چطور توقع تصمیم‌گیری از ایشان مبتنی بر تحقیق و پژوهش داشته باشیم. وقتی این شناخت وجود نداشته باشد حتی این تحقیق و پژوهش هم بی ارزش است.
زیرا اگر پژوهش‌های کاربردی و راهبردی به اهلش سپرده شود حاصل ویران‌کننده‌ای در پی دارد و مسیر را به اشتباه نشان خواهند داد و این خود فاجعه بار است.