حسین ولی الله زاده استاد دانشکده علمی کاربردی چاپ در گفتگویی با بیان این مطلب گفت: واقعیت این است که مراکز آموزشی صنعت چاپ ایران، فقط عنوان آموزش و ظاهر آکادمیک را یدک می کشند اما در عمل معمولا خروجی دانش آموخته های صنعت چاپ به دلیل ناکارآمدی ، اغلب وارد بدنه این صنعت و حرفه نمی شوند.

وی افزود : ارتباطی که هم اکنون با صنعت دارند در حد بازدید های پراکنده و کارگاهی است. با این شیوه دانشجویان از مشکلات و همچنین روش های چاپی و فرآیندهایی که چاپخانه ها استفاده می کنند، مطلع نمی شوند به بیانی می توان نتیجه گرفت که این بازدیدها بیشتر جنبه تشریفاتی دارد.

ولی الله زاده دلیل اینکه خروجی دانشگاه های چاپ مستقیما به صنعت چاپ نمی شوند غلط بودن چارچوب های آموزشی دانست و گفت : آنچه مسلم است این است که اهداف و شیوه های آموزشی ما در این حوزه غلط است و تا این رویه اصلاح نشود نمی توان انتظار داشت که این آموزش ها برای صنعت ، کارگشا باشد و نیروهایی را تربیت کند که به درد صنعت بخورد .

این استاد دانشکده چاپ عنوان کرد: به نظرم اینکه بگوییم می توانیم راهکارهایی را ارایه کنیم که بتواند مشکلات فعلی موجود در صنعت چاپ را حل کند ، ادعای بزرگی است ولی فکر می کنم، ماهیت دانشگاه های چاپ ایجاب می کند که، دانشجویان ارتباط بیشتری با بدنه صنعت داشته باشد،

وی افزود: دانشجویان ترم آخر حتی نمی توانند یکی از بخش های صنعت چاپ، از جمله افست، فلکسو، گراور و ... را به خوبی تعریف و توصیف کنند. درحالیکه در کشورهایی مانند آلمان، فرانسه و ... که صنعت چاپ آنها اسم و رسمی دارد معمولا به شیوه هایی دیگر عمل می شود یعنی صنعت ، خروجی فارغ التحصیلان دانشگاه ها را به کار می گیرد، نه بخواهند مانند ایران از کالبد صنعت افراد با تجربه ای را برای تحصیل در رشته های چاپ وارد دانشگاه ها کنند .