قبل از اینکه وارد این موضوع شویم ، می خواهم به شما بگویم که چگونه به اینجا رسیدم: من همیشه از تبلیغ­ کنندگان دیجیتال بوده ­ام اما متعصب نیستم. رویکرد من به سوی حقیقت است که منجر به درک و فهم بیشتر می شود و این باعث تصمیم گیری بهتر در تجارت و در نهایت رفاه وموفقیت بیشتر می شود.

در برخورد با اطلاعات ضد و نقیض که پیش رو داریم باید سعی کنیم  بفهمیم پایه و اساس اطلاعاتی که پشت عادتهایمان پنهان شده است کجاست. چرا ما باید به برندها در فیسبوک دسترسی داشته باشیم؟ چرا باید این وبسایت را بخوانیم ؟ چگونه رسانه ها الگوهای مصرف در حال تغییر هستند؟ چرا مجلات را در تبلت می خوانیم؟

آیا چاپ مرده است؟!

در اینجا باید به شما به عنوان یک مرد دیجیتالی بگویم که چاپ مجلات و روزنامه­ ها عالی هستند.آنها زندگی کامیاب طولانی دارد و در تجارت موفق هستند.اشتباه نکنید فقط روش تجارت آنها تغییر کرده­ است. مجلات و روزنامه ها همان احساسی را دارند که تئاتر در زمان اختراع رادیو و تلویزیون داشت. با این حال رادیو وتلویزیون­­ تئاتر را از بین نبرد بلکه آنها را مجبور کرد که خود را با شرایط تطبیق داده و به بهترین نحو فعالیت کنند.

درست است که هزینه­ های انتشارات زیاد شده است، اما هزینه­ ها به نحوی با تبلیغات پوشش داده می شود. نشر مجلات سخت­تر و سخت­تر خواهد شد و این کار کمتر و کمتر انجام خواهد گرفت... اما در آن جذابیت نهفته است. موانع ورود بحدی گسترش خواهد یافت که تبدیل به یک کسب­ وکار خوب برای کسانی می شود که می توانند به بازده اقتصادی مناسبی برسند.

برای تازه واردها رقابت در این زمینه دشوار است. این شرایط تلویزیون است (بسیار گران قیمت ونیازمند مجوز) همچنین رادیو (نسبتا گران قیمت ،نیازمند مجوز،فرکانس محدود) پس در این شرایط باید مجلات چاپ شوند.

استدلال بزرگ در مورد : توجه

اما دلیل واقعی که من فکر می کنم مجلات و روزنامه ها یک آینده بزرگ به عنوان تجارت را دارند این است که دامنه توجه محدود ما مورد یورش دیجیتال قرار گرفته است.

آیا زمانی که پدربزرگ و مادربزگ ما زندگی می کردند را بیاد می آورید که تنها تعداد انگشت­ شماری از کانال­های تلویزیون و روزنامه و مجله برای انتخاب وجود داشت؟ چقدر امروزه تفاوت ایجاد شده است، جایی که سقوطی چشمگیر در قیمت تولید رسانه­ ها اتفاق افتاده است؟

اما یک چیز همیشه ثابت می ماند: ما باید توجهمان را به رسانه محدود کنیم. این یک مفهوم شناخته شده به عنوان "اقتصاد توجه"است که رفتار و توجه انسان به عنوان یک کالا کمیاب محسوب می شود.

 رقابتهای زیادی برای توجه من بر سیستم عامل های دیجیتال وجود دارد: سیستم عامل رسانه های اجتماعی مانند توییتر، فیس بوک، ابزارهای ارتباطی مانند اسکایپ، واتس آپ، ایمیل،  و موتورهای جستجو است که سعی در جمع­ آوری و فیلتر کردن اطلاعات دارند و صدها هزار نشریات و وبلاگ های دیجیتال با کیفیت که از همه طرف به سوی من می آیند مثل لپ­تاپ، تلفن، تبلت، تلویزیون(که برای اسکایپ فیسبوک و توییتر از آن استفاده می کنم)همچنین سیستم اتوماسیون خانه و ماشینم و...( آیا این روند پایانی دارد؟) برای رسانه­ های دیجیتال رقابت بزرگی بین ابزارها و رسانه­ ها ایجاد شده است. بازی ها، ایمیل ها، مجلات دیجیتال  بسیاری از سراسر جهان وجود دارند که می خواهند با ابزارهای دیجیتالشان 14 ساعت در روز یا بیشتر وقت من را پر کنند. بر روی iPad من تعداد بیشماری از عناوین مجلات دیجیتال و وب سایت­ها از سراسر جهان وجود دارد که فریاد میزنند:مرا بخوان، مرا بخوان...

من در تعطیلات بر روی صندلی با آرامش نشسته بودم و سپس متوجه چندتا از مجلاتی که روی میز بود، شدم. یکی از آنها را برداشتم و با لذت خواندم. چرا آن را خواندم؟ نه بخاطر اینکه تصمیم به این کار داشتم، بلکه به دلیل اینکه آن مجلات آنجا بودند.

در اتاق انتظار، رستورانها مکانهای مطالعه یا در هرجایی در دنیای فیزیکی، مجلات چاپی مانند یک انسان وجود دارند، اما مجلات دیجیتالی اینگونه نیستند. مجلات دیجیتال پشت دکمه­ ی "روشن" تبلت ، مروگر یا برنامه ­ها و ... پنهان شده اند و واقعا وجود ندارند.

پس در حالی که مجله­ ی دیجیتال مورد علاقه­ ی من پشت برنامه­ ها و هزاران انتخاب دیجیتالی دیگر پنهان شده است، یک مجله چاپی درست مقابل چشمم کنار  ipod قرار گرفته است و به آرامی نجوا می کند: مرا بخوان... پس من آن را بر می دارم و همه­ ی توجهم را در آن لحظه به آن می دهم که در واقع صدای تمام مجلاتی که از تبلتم به گوشم می رسید را قطع می کند.

یک حقیقت ساده و بسیار واضح در آن نهفته است: رسانه های دیجیتال همان اندازه که ناکارآمد هستند، مجلات و روزنامه­ ها به طور موثر می توانند توجه مرا به خود جلب کنند زیرا آنها در دنیای واقعی حضور دارند. آنها همیشه حضور دارند. زمانی که در فرودگاه هستم یک روزنامه برمی دارم و منتظر می نشینم یا در اتاق انتظار دکتر با مجلات سرگرم می شوم.

البته اشتباه نکنید رسانه­ های دیجیتال عظیم هستند و در آینده ممکن است چاپ را مغلوب خود سازند ( هم ­اکنون پولهای بیشتری از تبلیغ را در بسیاری از بازارها جذب خود کرده ­است و تا 2015 قرار است این روند جهانی شود.) اما موانع کمی که برای ورود به رسانه­ های دیجیتال وجود دارد بدین معناست که رقیبان بسیاری برای رقابت وجود دارند که پیشرفت کردن در آن خیلی سخت­تر است.

جالب اینجاست، هرچه رسانه­ های دیجیتال گسترده­تر و فراگیرتر می شوند رسانه­ های چاپی خاص ­تر و منحصربفردتر می شوند. نهایتا هدف انتشار رسانه­ ها برای جذب خوانندگان و گسترش ایده­ ها و تبلیغاشان است. پس اگر توانایی این را دارد که صدای رسانه­ های دیجیتال را قطع کند و خوانده شود، پس هنوز هم وجود دارد و دارای یک زندگی هستند .

آیا هنوز کسی وجود دارد که بگوید چاپ مرده است؟!