نویسنده به کدامین گناه محکوم شده ام می گوید کتابش برگرفته از زندگی خودش، درددلی است با پدر و مادرهایی که قصد طلاق دارند. و به آنها پیشنهاد می دهد سرنوشت فرزندان را جدی بگیرند و پیش از هر تصمیمی درباره نقش حتمی آن در اینده فرزندانشان بیندیشند. می گوید کتابش به زبان ساده نوشته شده، چون هم خودش ساده است و هم معتقد است زبان ساده بهتر به دل راه می یابد.
می گوید کتابش برگرفته از زندگی خودش، درددلی است با پدر و مادرهایی که قصد طلاق دارند. و به آنها پیشنهاد می دهد سرنوشت فرزندان را جدی بگیرند و پیش از هر تصمیمی درباره نقش حتمی آن در اینده فرزندانشان بیندیشند. می گوید کتابش به زبان ساده نوشته شده، چون هم خودش ساده است و هم معتقد است زبان ساده بهتر به دل راه می یابد.
حمید امیری نویسنده کتاب به کدامین گناه محکوم شده ام، به گفت و گو نشسته ایم تا از کتابش بگوید و از محرک هایی که او را به نوشتن کتاب سوق داد.
کتاب « به کدامین گناه محکوم شده ام» چه می گوید.
این کتاب بر اهمیت تصمیمات خانواده و تاثیر آن بر سرنوشت فرزندان تاکید می کند. درباره بحران های عاطفی، فکری، انسانی که به دنبال طلاق پدر و مادر در آینده کودکان به رخ می دهد. در این کتاب منعکس کننده ناهنجاری های اجتماعی است که بر فرزندان طلاق تحمیل می شود و بسیاری از فرصت های معمول که حق طبیعی کودکان و نوجوانان است را از انها دریغ می کند.
کتاب که در قالب داستان زندگی من است سعی در مجاب کردن زوجین برای اخذ تصمیم درست، در لحظاتی که دارد که رابطه شان دچار تزلزل می شود. همچنین پیشنهادهایی برای قوه قضاییه و دولت در راستای حمایت از فرزندان طلاق دارد.
چه شد که تصمیم گرفتید این کتاب بنویسید؟
در ابتدا تصمیم گرفتم زندگی خودم را بنویسم. با تعمیق در آن و مرور زندگی ام، و فکر کردن به اینکه کاش فلان اتفاق نمی افتاد یا کاش اینظور می شد یا جور دیگر، متوجه شدم می توان استفاده بهتری از این خاطرات کرد. پیش از آن فکر نمی‌کردم روزی سوژه یک داستان شوم. سرنوشت تلخی داشته ام. البته از لحاظ نویسندگی، شانس آوردم که در زندگی بدشانس بودم. چون شرح بدشانسی ها معمولا برای خواننده ها جذاب است.
داستان کتاب شرح زندگیتان است یا در آن تخیل هم صورت گرفته است؟
در داستان من، تخیل نقش زیادی در پیشبرد ماجراها و حتی شخصیت پردازی اشخاص دارد. اما پایه اصلی رویدادهای داستان و شخصیت ها، بر اساس زندگی خودم شکل گرفته است. .مهمترین موضوعی که در داستان پردازی و خلق شخصیت‌ها اهمیت دارد، قرابت همه‌جانبه داستان‌نویس با شخصیتی است که خلق می‌کند. اینکه یک نویسنده چه میزان به شخصیت رمان نزدیک شده، به زیست نویسنده و شرایطی بستگی دارد که در آن زندگی میکرده. شانس اگر بیاوری، زندگی ات معمولی نباشد، شخصیتی که می سازی اش معمولی نیست. چون من که نه زندگی‌ام معمولیست و نه شخصیت داستانم که خود خودم هستم.
متاسفم،چطور؟
بچه طلاق. شاید بگویید این که چیز معمولی است.
بله. به ویژه امروزه خیلی معمول شده اما، در مواردی که بچه‌ای در میان است مساله خیلی بحرانی می شود. علیرغم اینکه طلاق یک شکست در زندگی مشترک تلقی می‌شود و گاهی تنها راه ممکن در یک زندگی مشترک است و رابطه زوجین به جایی میرسد که جز جدایی نمی توان راه دیگری برای ان متصور شد، اما باید پذیرفت، این کودکان هستند که آسیب واقعی از جدایی پدر و مادر نصیب آنها می شود.
آمارها نشان می دهند در بسیاری از موارد بزهکاری فرد بزهکار کودکی سختی متاثر از طلاق والدین داشته، و به دلایلی و طرقی که می‌شد با وجود خانواده‌ای محکم جلوی ان را گرفت، مرتکب خلاف شده است. در ریشه‌یابی‌هایی که بر اساس پژوهش‌های روانشناسی جرم و مطالعات جامعه شناختی صورت گرفته، طلاق به عنوان پایه و اساس بسیاری از ناهنجاری‌های اجتماعی و رفتارهای نامتعارف از سوی کودکان، مطرح می‌شود.
قصد دارید نویسندگی را ادامه دهید یا فقط خواستید تجربه کنید و پیام خود را به مخاطبان خود برسانید؟
کتاب در واقع قسمت دوم هم دارد. پس تا همینجای کار نمی‌توان گفت نوشتن کتاب داستان برای من، فقط یکبار تجربه کردن باشد. قصد دارم این مسیر را ادامه بدهم و مطالعاتم را بیشتر بکنم.
قبل از مصاحبه گفتید، کار غیر مرتبط با حوزه کتاب و فرهنگ دارید. این مساله مانع پیشرفت در مسیر هدف و علاقه‌تان نیست؟
من در مجموعه نان سحر مشغول به کار هستم. فرصت زیادی برای مطالعه ندارم اما به فراخور کارم که هدایت خودروهای مشتریان برای پارک و راهنمایی انها در ورود به فروشگاه است، روزانه ساعت‌ها مشغول ارتباط با اشخاص مختلف و ترصد شخصیت‌های گوناگون هستم، که خوراک برای پردازش ذهنی در داستان به من می دهد.
در رسیدن هدفتان چقدر امیدوارید؟
من وظیفه خود را تا حدودی انجام داده ام. و امیدوار هم هستم. اگر خواندن این کتاب در تصمیمات خانوادگی مفید واقع شود و دست‌کم یک زوج که در آستانه طلاق هستند، متاثر از این کتاب در تصمیمات خود تجدید نظر کنند، نگاه می‌گویم در نوشتن کتاب موفق بوده ام.