شانزدهمین دوره جشنواره صنعت چاپ نیز با برگزاری مراسم اختتامیه در روز یکشنبه یازدهم مهرماه به کار خود پایان داد اما بررسی چگونگی برگزاری این دوره از جشنواره خالی از لطف نیست و می‌تواند برای دست‌اندرکاران این صنعت مفید واقع گردد.
همانگونه که از نام "جشنواره" پیداست، برگزاری اینگونه مراسم با هدف ایجاد انگیزه و روحیه مضاعف با استفاده از ساز و کارهای ترویجی است. در حقیقت جشنواره بهانه‌ای است برای دیده شدن، بیان ناگفته‌ها، ایجاد هیجان و دمیدن روحیه تلاش برای فعالان و دست‌اندکاران این صنعت.
اما به واقع کدامیک از این رخدادها در شانزدهمین جشنواره صنعت چاپ به وقوع پیوست؟ جشنواره‌ای که با یک ماه تاخیر، به جای یازدهم شهریور در روز یازدهم مهرماه و در آستانه ماه محرم برگزار می‌شود، کدام روحیه و انرژی مثبت را به فعالان این صنعت منتقل می‌کند؟
این درحالیست که بر اساس مصوبه شورای سیاست‌گذاری جشنواره که در تاریخ دهم مردادماه در دفتر معاونت امور فرهنگی وزارت ارشاد برگزار شد ،مقرر گردید کلیه مراسم جشنواره در استان‌ها از یازدهم تا سی و یکم شهریورماه برگزار شده و در تهران نیز حتما روز یازدهم شهریور برگزار گردد.
از سوی دیگر با نگاهی اجمالی به سیر برگزاری مسابقات آثار چاپی با این واقعیت روبه‌رو می‌شویم که هر ساله از حجم استقبال چاپخانه‌داران نسبت به این جشنوراه کاسته شده و میزان آثار ارسالی، نشان از کاهش شدید و چشمگیر دست‌اندرکاران صنعت چاپ دارد.
بر اساس گزارش ستاد برگزاری جشنواره حجم آثار ارسالی به جشنواره از 532 اثر در سال 93 به 246 اثر در سال 95 کاهش یافته و در آثار پذیرفته شده نیز از 24 اثر در سال 93 به 14 اثر در سال 95 تقلیل یافته است.حال آنکه طی چند سال اخیر، همه ساله حداقل بیش از دو هزار اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال می‌شد و همواره یکی از معضلات برگزارکنندگان حجم زیاد جوایز و طولانی شدن مراسم اهداء جوایزبود.
اگر کاهش چشمگیر شرکت‌کنندگان در مسابقه آثار چاپی را بازتاب منطقی عملکرد اداره کل چاپ و نشر در سال‌های اخیر بدانیم، لاجرم تغییر رویه در این روند اجتناب ناپذیر است. علیرغم اینکه این اداره کل به عنوان تنها متولی دولتی صنعت چاپ، در سال‌های اخیر هیچگونه علاقه‌ای به ارائه گزارش عملکرد فعالیت خویش از خود نشان نداده، لذا روند نزولی استقبال از جشنواره را می‌توان یکی از مصادیق بارز ناکارآمدی مدیریت چندساله اخیر به شمار آورد.
اما از نکات بارز و چشمگیر جشنواره امسال، آشفتگی و بی برنامگی مفرط حاکم بر مراسم روز ملی صنعت چاپ بود. تاکید چند باره، مفرط و توهین‌آمیز مجری مراسم به پذیرایی ناهار، تولید و نمایش فیلم‌های ابتدایی ساده و بدون توجیه، عدم رعایت بدیهی‌ترین تشریفات نظیر نصب بنر خوشامدگویی و یا حتی پوستر جشنواره، آشفتگی استقرار میهمانان و برندگان در سالن و مواردی از این دست را می‌توان از جمله کج سلیقگی‌ها و ساده‌انگاری‌های مراسم روز ملی صنعت چاپ برشمرد و در یک کلام می توان گفت : برگزاری جشنواره های اینچنینی بیشتر به رفع تکلیف شبیه است تا انجام وظیفه!!
در پایان ضمن تقدیر از تمام کسانی که در طول ماه‌های اخیر در جریان برپایی جشنواره صنعت چاپ متحمل زحمات زیادی شده‌اند، به نظر می‌رسد مطابق رویه پسندیده معاونت‌های محترم وزارت ارشاد که پس از برگزاری هر یک از رویدادهای ملی، گزارشی از چگونگی هزینه‌کرد و بودجه فعالیت مورد نظر ارائه می‌دهند، بسیار بجاست که معاونت امور فرهنگی نیز از نحوه بودجه‌بندی و تخصیص منابع به هر یک از فعالیت‌های جشنواره گزارشی به دست‌اندرکاران صنعت چاپ ارائه دهد، به ویژه آنکه بر اساس توضیح مجری محترم گویا بسیاری از هزینه‌های برگزاری جشنوراه به عهده اسپانسرها بوده است.